Iba de camiño a praza maior. Decidin pararme uns minutos na fonte. Senteime nas escaleiras que estaban fronte a ela. Era unha praza realmente bonita. Pero so durante unhas horas o dia. So entre as 6 e as 8 cando se empezaba a poñer o sol nos dias curtos entraba a luz pola calliña dun lado. A luz vermella do atardecer reflexaba na auga da fonte que estaba no medio e medio da praza e realmente facia unha imaxe moi bonita cando os reflexos da auga se reflexan a sua vez na parede de en fronte.
Vino de lonxe, ali viña. Con paso firme e ben vestido. Tiña bo porte. Gustabame miralo. Non me cansaba de mirar pra el.
Cando me viu comezou a rir. Saquei a camara mentres se achegaba e tirei un par de fotos o lugar e a el mentres viña cara a min. Encantabame.
Esas fotos valerian moito un dia non moi lonxe. El seria unha persoa importante. O mayor e mais fantastico escritor na istoria. Non o dubidaba. Os seus relatos envolvianme nas miñas noites de insomnio. Seria alguen moi grande e importante . Seguro.
London City nos espera
Gente! nos vamos! si! vamos!!
No hay comentarios:
Publicar un comentario